Przeczytaj komentowany artykuł

RE: Zmiana orientacji seksualnej?

Autor: martuss1232   Data: 2012-05-10, 14:19:04               

Obecnie modny jest pogląd, że homoseksualizm jest cechą wrodzoną, że orientacji płciowej nie można zmienić i że trzeba to zaakceptować. Na przykład w tygodniku Time podano frapującą wiadomość: "Najnowsze badania przemawiają za istnieniem różnicy pomiędzy strukturą mózgu homo- i heteroseksualistów". Jednakże analizie tej poddano mózgi mężczyzn, którzy zmarli na AIDS. Jej wyniki na pewno nie stanowią przekonującego dowodu!
Inni upatrują przyczyn tego zjawiska w działaniu hormonów. Naukowcy zauważyli, że szczury doświadczalne, które pozbawiono hormonów męskich, w okresie godowym zachowywały się jak samice. Doszli więc do wniosku, iż podobnie homoseksualiści mogą być ofiarami zakłócenia równowagi biologicznej. W łonie matki działało na nich za wiele lub za mało hormonów męskich. Jednakże niejeden uczony sądzi, iż takie osobliwe zachowanie szczurów to tylko odruch, a nie rzeczywisty ‛homoseksualizm". Poza tym ludzie nie są szczurami. W pewnym biuletynie poświęconym zdrowiu psychicznemu czytamy: "Jest wręcz nieprawdopodobne, by pod wpływem hormonów działających w okresie płodowym (...) popęd płciowy człowieka ulegał równie dużym zmianom jak te, które zachodzą w godowych odruchach szczurów" (The Harvard Medical School Mental Health Letter).
Wiele uwagi poświęca się też genetyce. U połowy homoseksualistów pochodzących z par bliźniąt jednojajowych skłonności takie przejawia również bliźniaczy brat lub siostra. Ponieważ osoby takie mają jednakowy zapis genetyczny, wydawało się logiczne, że omawianą dewiację wywołuje jakiś tajemniczy gen. Warto jednak podkreślić, iż u 50 procent owa zależność nie wystąpiła. Gdyby ta cecha rzeczywiście była uwarunkowana genetycznie, czyż nie miałyby jej wszystkie bliźnięta? Co prawda geny i hormony mogą odgrywać tu pewną rolę, niemniej w czasopiśmie Scientific American doniesiono o odkryciu faktów, które "silnie przemawiają za tym, że duży wpływ na orientację płciową ma środowisko".
W dobie obecnej rozkrzewianiu się homoseksualizmu niewątpliwie bardzo sprzyja zalew popularyzujących go informacji. W telewizji, kinie, muzyce i prasie ciągle się pojawiają aluzje do takiego stylu życia. Telewizja kablowa otworzyła niektórym młodym łatwy dostęp do szczególnie wyuzdanej pornografii. Modne się stały ubiory i fryzury jednakowe dla obu płci. Ponadto zdaniem części specjalistów do rozwoju miłości lesbijskiej przyczyniła się wroga mężczyznom propaganda uprawiana przez niektóre feministki. Młodzi mogą też być wystawieni na zły wpływ, gdy przebywają z kolegami szkolnymi, którzy otwarcie zachwalają homoseksualizm .
Wydaje się również, że zwłaszcza w wypadku mężczyzn niebagatelną rolę mogą odgrywać nieprawidłowe stosunki rodzinne. Na rozwój emocjonalny dziecka duży wpływ ma ojciec. W książce Droga do szczęścia w życiu rodzinnym czytamy: "Wpływ męskich cech charakteru ojca może się w niemałej mierze przyczynić do rozwinięcia harmonijnej, zrównoważonej osobowości". Ponadto chłopiec potrzebuje od swego taty wyrazów doceniania, miłości i uznania . Do czego może dojść, gdy ojciec nie poświęca dziecku należnej uwagi? Prowadzi to między innymi do zaburzeń emocjonalnych. Według specjalisty w zakresie zdrowia psychicznego, Josepha Nicolosiego, homoseksualizm wśród mężczyzn jest "prawie zawsze wynikiem niewłaściwych stosunków w rodzinie, a w szczególności pomiędzy ojcem i synem".
Sytuację może nieświadomie pogarszać matka, gdy lekceważy męża lub gdy jest zaborcza wobec syna. W pewnej pracy na temat zniewieściałych chłopców powiedziano: "Niektórzy rodzice bardziej pragnęli mieć córkę niż syna, toteż delikatnie zachęcali swego synka do noszenia dziewczęcych strojów lub sami go tak ubierali".
Nie znaczy to jednak, że winę za źle ukierunkowany popęd płciowy zawsze ponoszą rodzice. Wielu mężczyzn miało zaborcze matki czy też ojców, którzy ich zaniedbywali, często byli nieobecni bądź nadużywali swej władzy, a mimo to udało im się rozwinąć męskie cechy charakteru. Co więcej, nie wszystkie osoby ze skłonnościami homoseksualnymi pochodzą z rodzin patologicznych. Jednakże niektórzy chłopcy bywają mocno poszkodowani pod tym względem. Doktor Nicolosi twierdzi: "W wyniku wczesnego uświadamiania sobie, że ojcu na nim nie zależy (...) homoseksualista ma poczucie własnej słabości oraz braku atrybutów przypisywanych mężczyznom, takich jak władza, stawianie na swoim albo siła. Pociąga go męskość, gdyż sam podświadomie do niej dąży".
Warto też zauważyć, że wielu homoseksualistów padło w dzieciństwie ofiarą nadużyć seksualnych. Takie napastowanie może wyrządzić trwałe szkody pod względem fizycznym i emocjonalnym. U niektórych powoduje nawet powstanie "spaczonej identyfikacji płciowej". Naukowcy być może nigdy nie znajdą ostatecznej odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu homoseksualizm jest dziedziczny, a w jakim nabyty. Ale jedno jest pewne: Każdy człowiek rodzi się z tendencją do niewłaściwego myślenia i ulegania złym skłonnościom. Czy można wobec tego zlekceważyć całą sprawę i po prostu powiedzieć: "Taki już jestem i nic na to nie poradzę"...?

Odpowiedz